Britanski naučnici pronašli gene povezane sa sindromom hroničnog umora

Istraživači sa Univerziteta u Edinburgu saopštili su da su otkrili razlike u DNK ljudi sa sindromom hroničnog umora koje bi trebalo da pomognu u odbacivanju predstave da je to iscrpljujuće stanje psihološko ili da je uzrokovano lenjošću.

Njihova studija je pronašla osam oblasti genetskog koda koje se razlikuju kod ljudi sa sindromom hroničnog umora u odnosu na dobrovoljce bez tog stanja.

Taj nalaz pruža "prvi čvrst pokazatelj da geni doprinose šansi osobe da razvije tu bolest", naveli su istraživači u saopštenju, prenosi RSE.

Ključne karakteristike stanja uključuju pogoršanje umora, bol i kognitivnu disfunkciju čak i posle manje fizičke ili mentalne aktivnosti.

Veoma malo se zna o uzrocima i ne postoji dijagnostički test ili lek. Veruje se da to stanje pogađa oko 67 miliona ljudi širom sveta, rekli su istraživači.

Studija DekodeME analizirala je uzorke DNK od 15.579 ljudi koji su prijavili hronični umor u upitniku i 259.909 ljudi bez njega, svi evropskog porekla.

Varijante gena koje su bile češće kod ljudi koji prijavljuju umor bile su povezane s imunološkim i nervnim sistemom, navodi se u izveštaju studije koja još nije recenzirana.

Najmanje dva genska regiona se odnose na to kako telo reaguje na infekciju, što se poklapa s izveštajima da simptomi često počinju posle zarazne bolesti, rekli su istraživači.

Još jedan genski region je prethodno identifikovan kod ljudi s hroničnim bolom, još jednim uobičajenim simptomom tog stanja.

Naučnici koji nisu bili uključeni u studiju rekli su da je korišćenje dobrovoljaca koji su sami prijavili sindrom hroničnog umora, umesto ograničavanja učešća na one s dijagnozom medicinskog stručnjaka, donekle oslabilo njene zaključke. Pozvali su na veće studije kako bi se rezultati ponovili.