Studija otkriva resorpciju hranjivih tvari u biljkama na Ćinghaj-Tibetanskoj visoravni

Nova studija otkrila je karakteristike resorpcije hranjivih tvari u biljkama u ekosistemu permafrost područja Ćinghai-Tibetanske visoravni, čime je osvetljena strategija očuvanja hranjivih tvari u hladnim regionima.

Studiju, koju su sproveli istraživači Instituta za botaniku Kineske akademije nauka, objavio je časopis Nejčer komjunikejšens (Nature Communications), prenela je Sinhua.

Permafrost područja su delovi zemlje u kojima je tlo stalno smrznuto, obično na dubinama većim od  metar, tokom najmanje dve godine uzastopno. Takva područja se najčešće nalaze u polarnim regionima i visokim planinama, gde su temperature dovoljno niske da spreče otapanje tla.

Resorpcija hranjivih tvari ključna je strategija za očuvanje hranjivih tvari, posebno u ekosistemima permafrost područja, gde je rast biljaka ograničen dostupnošću hranjivih tvari.

Trenutne projekcije, koje se uglavnom baziraju na merenjima iz tropskih, suptropskih i umerenih regiona, ukazuju da je efikasnost resorpcije azota u lišću u hladnim regionima veća od efikasnosti resorpcije fosfora.

Međutim, ove projekcije nisu u potpunosti potvrđene zbog nedostatka opažanja u ekosistemima permafrost područja.

Istraživački tim pokrenuo je opsežnu kampanju uzorkovanja duž transekta permafrost područja koje prelazi Ćinghaj-Tibetansku visoravan i otkrio da je, suprotno preovlađujućem mišljenju, efikasnost resorpcije fosfora u lišću veća od efikasnosti resorpcije azota u ekosistemima permafrost područja.

Nalazi takođe ukazuju da u ekosistemima permafrost područja efikasnost resorpcije fosfora u lišću nadmašuje onu u travnatim biljkama širom sveta, dok nije primećena značajna razlika u efikasnosti resorpcije azota u lišću.

Studija je takođe otkrila zanimljiv kompenzacioni odnos između efikasnosti resorpcije azota u lišću i brzine mineralizacije azota u tlu. Takav obrazac nije primećen za fosfor.